συγκατακροτώ

-έω, Μ

1. χειροκροτώ

2. μτφ. επιδοκιμάζω, επικροτώ ταυτοχρόνως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + κατακροτῶ «χτυπώ δυνατά, επευφημώ»].